زاده ي مهرم
دوستاني چند هم
مهربان صدايم مي زنند
ماه مهر هم
مثل هميشه بي صدا آمد

***

سنگ صبورم براي تو

و از سلاله ي باران

سي و شش سال پيش در روزي پائيزي سروره بودم :

من از سلاله ي ابرم

من از سلاله ي بارانم

تو ابر را ديدي؟

چگونه آب شد و به هيئت باران باريد

و باز باران را ديدي

که گرد از رخ گل برگرفت

اگر چه خود به هيئت مانداب چرک آلودي شد

در آن حضيض

.....

به من بگو چرا کدري ؟

***