به نام تو" و تنها تو" که آرامشم ز تو"ست .

"طاها"...

دوباره شعر می سازم" تو" را ، ای باعث ویرانی ام طاها؛

در این ویرانه" چشمم آشیانت ، مشعل طوفانی ام طاها؛

درون قصر تاریکی ، شب جاوید می ماند

"تو" را در قلب سردم ، چشمه ی نورانی ام طاها؛

دو چشم معجزت ، آغازیست بر پایان همه رنگی

نگاهت تکیه گاه نقشهای مانی ام طاها؛

به شهر خواب یکشب ، روح من آویخت بر قلبم

زداغ آن نگاهت" ، بر دل عصیانی ام طاها؛

نگاهت گرچه با بوی بهشت و خنده ی ربانی ات" قاطیست

تمام ناتمامم می نوازد ، ساز سر گردانی ام طاها؛

صدایی می رسد از پشت باغ سرد دلتنگی

به سمت وسعت چشم انتظاری" ، می خوانی ام طاها؛

به "تو" نزدیک می گردم ، صدایت می زدم هر دم

زخویش آهسته و آهسته تر ، می رانی ام طاها؛

چه مغرورانه می خندی به اشک چشمهای من

بر آن قندیلهای گریه ی عرفانی ام ، طاها؛

برای این رها* چیزی نمانده ، جز صدای آشنای "یارب یارب"!

تمام دلخوشی من توئی؛ و انتظارت" ، چشم پُر بارانی ام طاها؛

...

التماس دعا

یا زهرای اطهر

اللهمّ عجّل لولیّک الفرج

اللهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم .

*یا هو*

وسعت سجاده ها" چشم انتظارم می کشند

در هجوم بیقراری ، در حصارم می کشند

آنقدر تاخیر دارم در ملاقات خدا؛

کز افقها دسته نوری ، هَو به کارم می کشند

خوبرویان اجابت آبرویم می برند

شعله نوشان شبانه ، در شرارم می کشند

آنطرف تر ، روبرویم زیر دیوار یقین

سایه ام را پست تر از خود کنارم می کشند

نوبت گلگون جبینان می رسد با خنده ای

دست خود را بر همه ، گرد و غبارم می کشند

پا زمرداب گمان بیرون نبردم عاقبت

رهگذاران با ولع ، گل بر مزارم می کشند

دیگرم روی نگه کردن بدان محراب کو؟

اشکها ، تصویر روح شرمسارم می کشند

آی دل برگرد با او ، آشتی کن آشتی!

وسعت سجّاده ها" چشم انتظارم می کشند.

...

التماس دعا

یا زهرای اطهر

اللهمّ عجّل لولیّک الفرج

اللهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم . 

* هوالمحبوب *

ترانه ای نوشته ام برای تو ؛

که هدیه می کنم به چشمهای تو ؛

تمام کوچه های خسته ی دلم

گرفته است جنون ردّ پای تو ؛

خیال دیدنت ؛ ولم نمی کند

هماره می زند به سر هوای تو ؛

و حرفهای عاشقانه می چینم

همیشه لا به لای خوابهای تو ؛

بیا که مهربانترین ترانه ام

به لحجه های ماندنی فدای تو ؛

...

التماس دعا

یا زهرای اطهر

اللهمّ عجّل لولیّک الفرج

اللهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم .

با کبریت یاد تو ؛ ستارگان را روشن می کردم .

اگر در عطر حرفهای تو ؛ زندگی می کردم ، زمین را در گوشه ای متروک جا می گذاشتم و

به شوق تو ؛ کلمه می شدم .

با یک گل ، بهار می آفریدم و از پرندگان ، کلبه ای برای تو ؛ می ساختم .

یک پرتقال گمنام بودم در کوچه باغ های نام تو ؛ " .

می دانم بازگشت همه ی روزها و رودخانه ها به سوی تو ؛ست .

تو ؛ یک روز آئینه های شکسته را تالیف می کنی و خاکسترهای باستانی را

اولین کلمه ای که لاله ها ؛ گفتند ...؟!

اولین کلمه ای که پروانه های شیدا ؛ گفتند ...؟!

خوشا در روستائی ترین منطقه ی روح تو ؛ جاری شدن !

خوشا گره های بغض را در مهتابی نگاه تو ؛ گشودن ...!

چقدر در صحراهای لیلا آگین تو ؛ مجنون باشم ...؟!

به پنجره ی خانه ی من هم نگاهی کن ، هزاران سال است که به انتظار عبور تو ؛

فرشته ها را آنقدر روی شانه هایم معطل کن تا از پله های توبه؛